İşte Benim Hikayem Part 2

[3. kişi]
*****


evet eksikti bi şeyler, bunu hissedebiliyordum derinlerde bi yerlerde. o an zor da olsa bastırdım bu hisleri. o gün, ertesi gün, hafta sonları… kendimi yamadım resmen onlara. gittikleri her yerde bende vardım 3. bir kişi olarak. durumdan rahatsızdım aslında bakılırsa fakat yapabilecek pek birşeyim yoktu. onlar rahatsız değil gibilerdi evlatlıkları gibi her yerde yanlarında olan benden. veya kendimi kandırıyorum ne bileyim. cafelere gidildi, sinemalar, tiyatrolar, parklar, etkinlikler… tek rahatsız olacakları konu rahat rahat öpüşüp koklaşamamaktı belki. ben s**tir edilmemek için o fırsatı arada sırada yaratıyordum onlara. günler böyle geçiyordu. yunus, sevgilisi ve ben. yunus’un “olm sana bi kız ayarlayalım” ısrarları durumdan şikayetçi oluşunun doğal bi göstergesiydi belki. yada sadece beni düşünüyordu lan. hep bu ikilemde reddediyordum tekliflerini. yeni bir ilişkiye hazır değil gibiydim hele ki başkasının desteğiyle. bi başkasının “kız ayarlaması” hep itici gelmişti bana. olacaksa kendiliğinden olmalıydı. birden bire hiç beklemediğin bir anda karşılaşılacaktı, ilk görüşte aşkın cazibesiydi belki de bu. sonra o aşkın sarhoşluğunda gelişecekti herşey. tamam fazla aşk filmi izlemiş olabilirim.

iş]
*****

vakit geçirecek bi iş bulmam farz olmuştu artık. peder beyle papaz olma derecesine gelmiştik çünkü. şikayetçiydi durumumdan. ilk günler hazaldan ayrıldım diye ses çıkarmadığını söylüyordu. daha sonra amcaoğlunun durumunu hatırlattı. ortağıyla kavga etmiş ve işleri kötüye gidiyormuş. fena görünmedi o an için bu fikir. o gün gittim amcaoğlunun yanına. girdim dükkandan içeri, klasik bi bilgisayar dükkanıydı. raflarda bilgisayarlar, bilgisayar parçaları ve bilimum elektronik aletler diziliydi. giriş kapısının hemen yanında bi atölye tamirler için. dükkanın köşesinde bi masa ve masada oturan amcaoğlu. oo amcaoğlu hoşgeldin diye kalktı oturduğu yerden. hoşbulduk hoşgittik, hal hatır sormalar derken çaylar söylendi ve ben konuya girdim.

-”amcaoğlu babam durumu söyledide ortakla kavga etmişsiniz işler kötüye gidiyomuş. babam amcamlada konuşmuş heralde, destek olabilirim beraber toplarız işleri.”

+”evet amcaoğlu söyledi babam sevindim gerçekten en baştan nerdeydin anasını satim muhattap olmamış olurdum en azından eski ortağım olacak zırtoyla” dedi.

artık işsiz değildim en azından. ben pederden sağladığım bi miktar krediyle yardımcı oldum amcaoğluna. zaten dükkanın genel işleriyle o ilgilenecekti, o açıp kapatıcaktı. ben bi nevi giderlere ortak olmuştum. bilgisayar kurulum, format genel hatlarıyla da tamir az buçuk anlardım bunlardan. o işlerde yardımcı olucaktım. o akşam amcamlar oturmaya geldiler, küçük bi kutlama yapıldı aile arasında. güzel bi akşamın ardından hayırlı olsun dilekleri, bu iş iyi oldu arayı soğutmayalım mesajlarıyla uğurladık amcamları.

ertesi sabah uyandım ve valide sultan tarafından hazırlanmış güzel bi kahvaltı ardından dükkanın yolunu tuttum. yunustanda ses soluk yok diye düşünürken mesaj geldi. yunustandı.

“bizim cafeye gel” diyordu. dükkandan ayrıldım. cafeye girdiğimde gördüğüm manzara karşısında dumurdan dumura maraton koştum.

Part 3>